Typ mąki określa się na podstawie wagi popiołu, który zostaje po spaleniu określonej ilości mąki. Zawartość popiołu odpowiada składnikom mineralnym w mące i pokazuje stopień jej zmielenia. Składniki mineralne znajdują się przede wszystkim w zewnętrznych częściach ziarna. Zatem typ mąki 450 oznacza, że po spaleniu 100 kg mąki pozostało 450 gramów popiołu, czyli 0,45% substancji mineralnych. Niska waga popiołu mówi również o tym, że mąka jest biała a uzyskano ją mieląc środkową część ziarna (bielma).
Wyższy typ mąki (np. 1850 czy 2000) oznacza ciemną, „zdrowszą” mąkę, gdyż ciemniejszy kolor pochodzi z otrąb (okrywy owocowo-nasiennej). Innymi słowy, na mąkę zmielono ziarno z łuską nasienną.
Taką mąkę, jak i współczesne płatki śniadaniowe, zawdzięczamy Sylwestrowi Grahamowi, amerykańskiemu pastorowi, który dwieście lat temu stworzył własny system dietetyczny i reguły dotyczące zdrowia. Umiar w jedzeniu, abstynencja alkoholowa, twardy materac i zimny prysznic to kilka punktów „systemu Grahama”. Kaznodzieja był aktywnym propagatorem diety wegetariańskiej i wielkim orędownikiem chleba z pełnej mąki pieczonego w domu. Z tego ostatniego powodu został nawet napadnięty przez tłum piekarzy. Od jego nazwiska pszenna mąka typu 1850 nazywana jest grahamką.